Yakınmam, hüznüm, duygusallığım çok olur, yüzümden hiç eksik olmayan gülücüklerden bunu anlamazsınız. Bu yüzdendir burda içimin dışavurumu. Herşeyi içimde, içimi de içimde yaşarım ben. Ki çıkarlarla, sahte ve yapmacık insanlarla dolu bir dünyada bence yapılabileceklerin en güzeli. Kendini birilerine anlatmaya çalışmak üstelik anlamayacaklarını bildiğin halde, ispatlamaya çalışmak üstelik ayağını kaydırmak isteyenlerin haddi hesabı yokken çok zor. Hayata tutunmak zor da benim için mutlu olmak inanın çok kolay. Sevdiğim insanlara hediye almayı seviyorum mesela ama en çokta onların yüzündeki o tebessümün bana verdiği doyumu hiçbir şeye değişmem. Kısacası burda satırlar yetmez kendimi anlatmaya ki benimle yıllardır birlikte olan insanlar tanıyamamışken. Çoğu ilişkilerde bize tanınmamış kavram; zaman belki faydalı olabilir size. Çünkü uzun yıllar boyunca sürecek bir yoldaşlığın henüz başındayız.
Başındayız demişken de hani kitapların önsözünde emeği geçenlere teşekkür edilir ya, ben de bunu ilk yazımda yapmak istiyorum. Benim 10 yıllık dostum, kader ortağım, blog yazarı ve daha bir çok özelliği olan benceey'ime sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Burda ondan blogdaki ismiyle söz etmek daha çok hoşuma gidecek çünkü kendine has bir ismi ve tarzı olduğunu düşünüyorum. Yine arkadaşlığımızın nefretle başladığını ayrıca anlatırım daha sonra. Gerçi şimdi bu kadar çok severken nefret kelimesi ağır geldi bana. Biz ona sevginin olmaması durumu diyelim en iyisi ki ikimizde nefret nedir bilmeyiz çünkü. Biz hep iyi olduğumuz için sanırım bazı şeyleri kaybedenlerdeniz. Ama ne olursa olsun iyi olmaktan da vazgeçmeyenlerden. Bu yüzdendir ki hala birlikteyiz.
Önemli olan ne biliyor musunuz, içinizdeki her türlü duyguyla var olmak ve bunu sizin tüm kalbinizle hissetmeniz. Bırakın başkaları ne düşünürse düşünsün.
İstemediğin Gibi Hoşçakalıyorum...
